1 Νοεμβρίου, 2015

Ο ηλιος «καιει» τα περιττα εξοδα

Η εγκατάσταση μιας ηλιακής εφαρμογής, καλύπτει σχεδόν το σύνολο των αναγκών ενός σπιτιού για ζεστό νερό χρήσης, αλλά και ένα μεγάλο μέρος για την θέρμανσή του.

Η ορθή εκμετάλλευση του ηλίου, μπορεί να «οδηγήσει» σε έναν εναλλακτικό τρόπο θέρμανσης, με σημαντικά οικονομικά οφέλη για κάθε κατοικία.

Με τον ήλιο να έχει πλέον καταλάβει μόνιμα τη θέση του στον ελληνικό ουρανό, το ζήτημα της χρήσης του προς όφελός μας, τίθεται και πάλι στο «τραπέζι» της επικαιρότητας. Σε μια χώρα, όπου η ηλιοφάνεια διαρκεί το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου, η μη αξιοποίησή της αποτελεί ένα σοβαρό λάθος, το οποίο μάλιστα τείνει να μετατραπεί σε «έγκλημα» αυτή την περίοδο, με την οικονομική κρίση να έχει επηρεάσει το σύνολο σχεδόν των πολιτών και την τιμή του πετρελαίου να «φωνάζει» για στροφή σε εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και η ηλιοθερμία, με τις σχετικές τεχνολογίες να έχουν αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό που να εγγυώνται την απαλλαγή από ένα μεγάλο μέρος των εξόδων για θέρμανση και ζεστό νερό χρήσης, με παράλληλη απόσβεση της επένδυσης σε μερικά μόνο χρόνια. Ας δούμε όμως, πιο αναλυτικά, τι σημαίνει ηλιοθερμία και πώς μπορεί κανείς να την εκμεταλλευτεί για το δικό του συμφέρον.

 

Η μέθοδος της ηλιοθερμίας

Η αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας για τη θέρμανση κάποιου χώρου ή για τη μετατροπή του νερού χρήσης σε ζεστό, αποτελεί τη μέθοδο που ονομάζουμε ηλιοθερμία. Γενικά, στις οικιακές εφαρμογές θέρμανσης το μέσο μεταφοράς θερμότητας είναι το νερό, το οποίο θερμαίνεται με την καύση πετρελαίου ή φυσικού αερίου και κυκλοφορεί στα θερμαντικά σώματα ή τη θέρμανση δαπέδου στα συστήματα ηλιοθερμίας.

Το νερό για την θέρμανση μπορεί να θερμανθεί μέσω της ηλιακής ενέργειας κατά μεγάλο ποσοστό ανάλογα με την εγκατάσταση, με άμεσο αποτέλεσμα τη μείωση του καταναλισκόμενου συμβατικού καυσίμου.

Ειδικά για τη χώρα μας, όπου το φως του ηλίου βρίσκεται σε αφθονία καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, η εν λόγω εφαρμογή φαντάζει σαν ιδανική λύση. Επίσης, τονίζουμε ότι, αντίστοιχες εφαρμογές εντοπίζονται και σε χώρες της Βόρειας Ευρώπης, όπου η ηλιοφάνεια δεν είναι τόσο έντονη.

 

Το ηλιοθερμικό σύστημα

Ένα σύστημα ηλιοθερμίας αποτελείται από τρία μέρη, το συλλέκτη που λαμβάνει την ενέργεια του ηλίου, το δοχείο που αποθηκεύει το νερό που θέλουμε να θερμανθεί (είτε χρήσης, είτε θέρμανσης) και τον επεξεργαστή που ελέγχει τη θερμοκρασία. Πιο αναλυτικά, υπάρχουν τα εξής μέρη:

• Οι ηλιακοί συλλέκτες

Ανάλογα με τη χρήση για την οποία προορίζονται, μπορούμε να επιλέξουμε ηλιακούς συλλέκτες επίπεδης επιφάνειας ή συλλέκτες κενού. Σε εφαρμογές κατοικιών ή επαγγελματικών κτιρίων, όπου απαιτούνται θερμοκρασίες μικρότερες από 93°C, συνήθως χρησιμοποιούνται επίπεδοι ηλιακοί συλλέκτες, ενώ σε εφαρμογές που απαιτούνται θερμοκρασίες μεγαλύτερες από 93°C χρησιμοποιούνται και ηλιακοί συλλέκτες με σωλήνες κενού.

• Τα Θερμοδοχεία-Δεξαμενές νερού

Είναι τα δοχεία στα οποία αποθηκεύεται ζεστό νερό, με τη θερμοκρασία του να μπορεί να αξιοποιηθεί, όταν δεν υπάρχει ηλιοφάνεια. Ανάλογα με τη χρήση που θέλουμε, τοποθετούμε τον αντίστοιχο ταμιευτήρα, είτε για ζεστό νερό χρήσης είτε για υποστήριξη θέρμανσης, είτε για συνδυασμό και των δύο. Στην πράξη, πρόκειται για θερμοδοχεία αποθήκευσης του νερού χρήσης και θέρμανσης τα οποία έχουν χωρητικότητα που εξαρτάται από την συλλεκτική επιφάνεια που έχει στο σύστημα και φυσικά από τις απαιτήσεις του κάθε ιδιοκτήτη. Τις περισσότερες φορές είναι κατασκευασμένα από χάλυβα και φέρουν ειδική εσωτερική επίστρωση που τα προστατεύει από τη διάβρωση. Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί τα θερμοδοχεία να αποτελούνται από χαλκό ή να είναι ανοξείδωτα. Επίσης, στο εξωτερικό τους μέρος διαθέτουν μόνωση, ώστε να περιορίζονται οι θερμικές απώλειες.

• Ηλιακοί ελεγκτές

Κάθε εγκατάσταση ηλιοθερμίας διαθέτει έναν ηλεκτρονικό επεξεργαστή που ελέγχει ανά τακτά χρονικά διαστήματα τη θερμοκρασία στο δοχείο θέρμανσης και ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν, επιλέγει αν θα λειτουργήσει ο κυκλοφορητής των ηλιακών ή η βοηθητική θέρμανση. Το ίδιο εξάρτημα φροντίζει έτσι, ώστε η θερμοκρασία του νερού χρήσης να διατηρείται στο επιθυμητό επίπεδο.

 

Η λειτουργία ενός συστήματος

Ένα σύστημα ηλιοθερμίας που ενδέχεται να εγκαταστήσουμε στην κατοικία μας εκμεταλλεύεται τη θερμική ενέργεια που παράγεται από τους ηλιακούς συλλέκτες. Με αυτόν τον τρόπο, θερμαίνεται το νερό χρήσης και το νερό που κυκλοφορεί στο σύστημα θέρμανσης. Οι ηλιακοί συλλέκτες απορροφούν διάχυτο ηλιακό φως, συλλέγοντας ηλιακή ενέργεια ακόμη και σε συννεφιασμένες ημέρες και μετατρέποντας τα 2/3 της ηλιακής ακτινοβολίας σε ωφέλιμη ενέργεια. Το ζεστό νερό που συλλέγεται, μεταφέρεται στα θερμοδοχεία, ώστε να διατηρείται σε σταθερή θερμοκρασία. Το σύστημα φροντίζει κατά προτεραιότητα για την πλήρη κάλυψη των αναγκών σε ζεστό νερό χρήσης και στη συνέχεια, εάν υπάρχει περίσσεια ενέργεια, ζεσταίνει το νερό θέρμανσης χώρου. Στην περίπτωση που δεν επαρκεί το ζεστό νερό για τη θέρμανση του χώρου, τότε τίθεται σε λειτουργία το συμβατικό σύστημα θέρμανσης. Επίσης, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, το ζεστό νερό που παράγεται χρησιμοποιείται μόνο για χρήση. Οι περισσότεροι κατασκευαστές διαθέτουν συλλέκτες με γυαλί υψηλής απορροφητικότητας που δεν αντανακλά την ακτινοβολία για να εξασφαλίζεται η μέγιστη μετάδοση θερμότητας. Η ιδιαιτερότητα των ηλιοθερμικών συστημάτων βρίσκεται στο ότι, λειτουργούν συνεισφέροντας στη θέρμανση που παράγεται με τη χρήση άλλων καυσίμων και όχι καταργώντας την. Μπορούν να συνδυαστούν με οποιαδήποτε συμβατική πηγή ενέργειας (καυστήρες πετρελαίου ή φυσικού αερίου) ή ανανεώσιμη πηγή ενέργειας (καυστήρες βιομάζας), ενώ ενσωματώνονται και σε υφιστάμενο σύστημα, αρκεί να υπάρχει διαθέσιμος χώρος για την εγκατάσταση των συλλεκτών και των δοχείων αποθήκευσης ζεστού νερού. Επίσης, μπορούν να συνδυαστούν με οποιοδήποτε μέσο θέρμανσης.

 

Η απόδοση του συστήματος

Ο βαθμός συνεισφοράς των ηλιοθερμικών και κατ’ επέκταση μείωσης της χρήσης καυσίμων, εξαρτάται από τις κλιματολογικές συνθήκες, το υψόμετρο, τη γεωγραφική θέση, το μέγεθος της εγκατάστασης, τις απώλειες του κτιρίου και άλλους παράγοντες. Ανάλογα με το τοπικό κλίμα και τη θέση του κτιρίου, ο ηλιακός συλλέκτης δύναται να αιχμαλωτίσει περισσότερη ή λιγότερη ενέργεια. Ανάλογα με το μέγεθος της εγκατάστασης, τα ηλιοθερμικά καλύπτουν από πολύ μικρό, έως και ποσοστό μεγαλύτερο από το 80% των ετήσιων αναγκών θέρμανσης. Βέβαια, πολύ υψηλές καλύψεις δεν αποτελούν ακόμη, οικονομικά βιώσιμες λύσεις.

 

Η έκταση ενός συστήματος

Η ιδανική σχέση κόστους – απόδοσης είναι η επίτευξη μιας κάλυψης της τάξης του 40-60% του συνολικού θερμικού φορτίου (θέρμανση χώρου και παροχή ζεστού νερού χρήσης).

Στην πράξη και με βάση τη μέση ηλιοφάνεια στην Ελλάδα και τη μέση απαιτούμενη ενέργεια θέρμανσης των κτιρίων, η επιφάνεια των συλλεκτών ηλιακής ενέργειας θα πρέπει να αντιστοιχεί στο 20% της επιφάνειας του θερμαινόμενου χώρου, ενώ ο απαιτούμενος όγκος αποθήκευσης είναι περίπου δεκαπλάσιος, υπολογισμένος σε λίτρα. Σε γενικές γραμμές, για μία οικία 100τ.μ., απαιτούνται 20τ.μ. επίπεδων συλλεκτών και 1000 λίτρα δοχείων αποθήκευσης ζεστού νερού (περίπου 200λ. για το ζεστό νερό χρήσης και 800λ. για το νερό θέρμανσης). Σε περίπτωση δώματος, η απαιτούμενη διαθέσιμη επιφάνεια θα πρέπει να είναι περίπου 1,5 φορά μεγαλύτερη της επιφάνειας των συλλεκτών, δηλαδή περίπου 30 τ.μ., ενώ για την εγκατάσταση των δοχείων αποθήκευσης απαιτούνται περίπου 3-4 τ.μ.

 

Τα οφέλη της ηλιοθερμίας

Το κόστος εγκατάστασης ενός ηλιοθερμικού συστήματος κυμαίνεται ανάλογα με το μέγεθος της εγκατάστασης αλλά και το ποσοστό που θέλει κάποιος για να μειώσει την κατανάλωση καυσίμου. Το μεγάλο πλεονέκτημα ενός τέτοιου συστήματος είναι ότι, το μέγεθός του (και κατά συνέπεια το κόστος του) μπορεί να είναι προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις του χρήστη και να μεταβάλλεται εύκολα. Για παράδειγμα, μπορεί να τοποθετηθεί ένα σύστημα που να αναλαμβάνει κατά 30% το φορτίο της θέρμανσης, και μετά από ένα χρόνο να επεκταθεί με την τοποθέτηση επιπλέον ηλιακών συλλεκτών έτσι, ώστε να καλύπτει το 60% της θέρμανσης.

Σε μία τυπική πάντως κατοικία, 180 τετραγωνικών μέτρων με σύστημα που αποτελείται από ηλιακούς συλλέκτες συνολικής επιφάνειας 12,55 τετραγωνικών μέτρων στη στέγη της οικίας, δεξαμενή αποθήκευσης (boiler) για τη θέρμανση χωρητικότητας 800 λίτρων και δεξαμενή αποθήκευσης για το ζεστό νερό χρήσης χωρητικότητας 250 λίτρων, τα ποσά έχουν ως εξής:

Με ετήσια κατανάλωση πετρελαίου 3.000 λίτρα και λαμβάνοντας σαν τιμή τα 1,4 ευρώ/λίτρο, τα ετήσια έξοδα για θέρμανση είναι 3.000 x 1,4 =4.200 ευρώ συν 250 ευρώ ετησίως για ζεστό νερό χρήσης από ηλεκτρικό θερμοσίφωνα. Δηλαδή, χρειαζόμαστε 4.450 ευρώ. Με την εγκατάσταση του ηλιοθερμικού συστήματος, τα ποσά αυτά μειώνονται στα 3.000 x 1,4 x 0,75= 3.150 ευρώ για θέρμανση συν 0 ευρώ, για παραγωγή ζεστού νερού χρήσης.

Έτσι, έχουμε ετησίως μια εξοικονόμηση 1.300 ευρώ. Το συνολικό κόστος δε, προμήθειας και εγκατάστασης του συστήματος (ηλιακοί συλλέκτες, μικτή δεξαμενή, βάσεις στήριξης συλλεκτών, λοιπά μέρη, εργασίες εγκατάστασης και ρύθμισης) ανέρχεται περίπου στα 7.500 ευρώ.

Η απόσβεση του συστήματος ηλιοθερμίας υπολογίζεται στα 6 χρόνια, με τον χρόνο αυτό όμως να υπολογίζεται με τιμή πετρελαίου ίση με 1,4 ευρώ/λτ., τιμή που αν ανέβει θα καταστήσει τον χρόνο απόσβεσης ακόμη μικρότερο.

 

Ηλιακοί συλλέκτες σωληνώσεων κενού

Τα συγκεκριμένα προϊόντα χρησιμοποιούνται για να περιορίσουν τις θερμικές απώλειες που εντοπίζονται στους επίπεδους συλλέκτες σε υψηλές θερμοκρασίες καθώς και για τις υπόλοιπες χρήσεις των θερμικών συστημάτων, αφού η απόδοσή τους είναι κατά πολύ υψηλότερη από τις υπόλοιπες μορφές συλλεκτών. Κάθε σωλήνας κενού αποτελείται από δύο γυάλινους σωλήνες κατασκευασμένους από διαφανές βοριοπυριτικό γυαλί υψηλής αντοχής, ώστε να μπορεί να αντεπεξέρχεται σε δύσκολες καιρικές συνθήκες, όπως για παράδειγμα στη χαλαζόπτωση.

Ανάμεσα από τους γυάλινους σωλήνες υπάρχει κενό για να ενισχυθεί η θερμομόνωση του συλλέκτη και ειδικό θερμοαπορροφητικό υλικό για καλύτερη απόδοση. Επίσης, περιλαμβάνεται και ένας χάλκινος θερμαντικός αυλός μέσα στον σωλήνα, ώστε να μεταφέρεται το νερό στο σύστημα. Στα θετικά στοιχεία που εμφανίζει η συγκεκριμένη κατηγορία προϊόντων, περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων το ότι, μπορούν να απορροφούν ενέργεια και κατά τη διάρκεια των συννεφιασμένων ημερών, μέσα από τις υπέρυθρες ακτίνες του ηλίου.

Όπως αναφέρουν οι ειδικοί, όταν οι ηλιακοί συλλέκτες σωληνώσεων κενού τοποθετούνται στον προσανατολισμό Βορρά-Νότου, οι σωλήνες μπορούν να αποδίδουν όλο τον χρόνο, ενώ όταν βρίσκονται στον προσανατολισμό Ανατολής-Δύσης, μπορούν να εντοπίζουν τον ήλιο όλη την ημέρα. Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε ότι το σχήμα και γενικότερα η φύση της κατασκευής τους, επιτρέπει στις ακτίνες του ηλίου να προσπίπτουν κάθετα πάνω τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.

 

Ηλιακοί θερμοσίφωνες

Η ευρέως γνωστή εφαρμογή των ηλιοθερμικών συστημάτων δεν είναι άλλη από τους κοινούς ηλιακούς θερμοσίφωνες που οι περισσότεροι εξ ημών έχουμε στην κατοικία μας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το νερό θερμαίνεται από τους ηλιακούς συλλέκτες και κατόπιν χρησιμοποιείται από τον εκάστοτε καταναλωτή. Η διαφορά πυκνότητας ζεστού και κρύου νερού δεν απαιτεί την ύπαρξη κυκλοφορητή (καθώς το νερό μεταφέρεται αυτόματα), για αυτό και στους ηλιακούς θερμοσίφωνες η δεξαμενή αποθήκευσης είναι σε υψηλότερο σημείο σε σχέση με τους συλλέκτες.

Η συνολική απόδοση του ηλιακού θερμοσίφωνα εξαρτάται από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος, τη νεφοκάλυψη και την αποτελεσματικότητα της θερμικής μόνωσης του συστήματος. Σημαντικός παράγοντας για την καλή απόδοση του συστήματος είναι η απορροφητικότητα των ηλιακών συλλεκτών στην ηλιακή ακτινοβολία και γενικά, τα υλικά που προσφέρουν την καλύτερη σχέση απόδοσης-τιμής είναι το γυαλί στους συλλέκτες και επιφάνεια, από αλουμίνιο ή χαλκό, χρωματισμένη μαύρη.

Οι ηλιακοί θερμοσίφωνες, διακρίνονται σε δύο είδη ανάλογα με το κύκλωμα κυκλοφορίας του θερμαινόμενου μέσου:

 

• Ανοικτού κυκλώματος. Απευθείας θέρμανση του νερού χρήσης (το θερμαινόμενο μέσο είναι το ίδιο το νερό που θα χρησιμοποιήσουμε). Τα προϊόντα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία είναι απλούστερα στην κατασκευή τους και φθηνότερα σε κόστος, όμως εμφανίζουν κάποια προβλήματα στις χαμηλές θερμοκρασίες (δεν μπορούμε να τους προσθέσουμε αντιψυκτικά μείγματα καθώς το θερμαινόμενο μέσο είναι το ίδιο το νερό χρήσης).

• Κλειστού κυκλώματος. Έμμεση θέρμανση του νερού χρήσης (το θερμαινόμενο μέσο κυκλοφορεί σε ξεχωριστό κύκλωμα που θερμαίνει το νερό που θα χρησιμοποιήσουμε χωρίς να γίνεται ανάμιξή τους, μέσω εναλλάκτη θερμότητας). Στους ηλιακούς θερμοσίφωνες κλειστού κυκλώματος μπορεί το θερμαινόμενο μέσο να είναι και άλλο ρευστό (πχ. λάδι). Αν είναι νερό, έχει αντιψυκτικά και αντιδιαβρωτικά πρόσθετα για προστασία της συσκευής.

 

Οι ηλιακοί θερμοσίφωνες μπορούν να κατηγοριοποιηθούν περαιτέρω και ανάλογα με τον αριθμό ενεργειακών πηγών που μπορούν να εκμεταλλευτούν, στους εξής:

 

• Διπλής ενέργειας. Ο θερμοσίφωνας λειτουργεί εκμεταλλευόμενος είτε την ηλιακή ενέργεια είτε το ηλεκτρικό ρεύμα (π.χ. κατά την διάρκεια συννεφιάς, οπότε η ηλιακή ενέργεια δεν είναι αρκετή για να ζεστάνει το νερό). Για τον σκοπό αυτό, υπάρχει ηλεκτρική αντίσταση τοποθετημένη εντός του τμήματος αποθήκευσης.

• Τριπλής ενέργειας. Λειτουργεί όπως ο ηλιακός θερμοσίφωνας διπλής ενέργειας αλλά έχει επιπλέον μια είσοδο για να εκμεταλλευτεί ως θερμαντικό μέσο το ζεστό νερό του καλοριφέρ που παράγεται από τον λέβητα κεντρικής θέρμανσης. Προϋπόθεση για την εγκατάσταση ηλιακού θερμοσίφωνα τριπλής ενέργειας είναι να υπάρχει η κατάλληλη υποδομή στο κτίριο υπό την μορφή ξεχωριστών σωληνώσεων (ανά διαμέρισμα εάν πρόκειται για πολυκατοικία) που να συνδέουν το λεβητοστάσιο με το χώρο εγκατάστασης του ηλιακού θερμοσίφωνα (ταράτσα ή σκεπή).

 

Τα μέρη του ηλιακού θερμοσίφωνα

Ανεξάρτητα από το είδος του προϊόντος, ο κάθε ηλιακός θερμοσίφωνας αποτελείται από δύο βασικά μέρη, τους συλλέκτες και τη δεξαμενή αποθήκευσης νερού (boiler).

Τα δύο αυτά μέρη είναι συναρμολογημένα μαζί και συνδέονται με σωληνώσεις, αλλά σε μεγαλύτερα συστήματα μπορούν να είναι και χωριστά και να χρησιμοποιούνται αντλίες για την κυκλοφορία του θερμαινόμενου μέσου, ειδικά όταν το τμήμα αποθήκευσης δεν βρίσκεται στον ίδιο χώρο με το τμήμα συλλογής. Οι ακριβότεροι ηλιακοί θερμοσίφωνες διαθέτουν και κάποια εξαρτήματα ελέγχου, όπως βαλβίδα υπερπίεσης ή αυτόματα εξαεριστικά (ώστε να εκτονώνεται η πίεση σε ζεστές ημέρες).

 

«Ανανεώσιμη πηγή ενέργειας με… Ελληνική ταυτότητα»

Με αφορμή το αφιέρωμα στην Ηλιοθερμία, ο νέος πρόεδρος της Ένωσης Βιομηχανιών Ηλιακής Ενέργειας, Παναγής Κωνσταντινίδης, παραθέτει τις δικές του απόψεις γύρω από την εναλλακτική αυτή μορφή ενέργειας.

 

«Το ενεργειακό μοντέλο στο οποίο βασίζεται η σύγχρονη ανάπτυξη της ανθρώπινης δραστηριότητας, έχει φτάσει στα όρια του. Η αλόγιστη χρήση ορυκτών καυσίμων έχει πολλαπλές δυσάρεστες συνέπειες. Οικονομική εξάρτηση του κράτους από τους εξαγωγείς πετρελαίου, επιδείνωση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής και οικονομική αφαίμαξη των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων λόγω των συνεχώς αυξανόμενων τιμών.

Η ηλιακή θερμική ενέργεια αποτελεί την πλέον καθαρή και αποδοτική μορφή ανανεώσιμης ενέργειας. Το ποσοστό στο οποίο μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την ηλιακή θερμική ενέργεια ξεπερνάει το 80%. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την σημαντική πρόοδο της Ελληνικής βιομηχανίας στον κλάδο αυτό, που έχει οδηγήσει σε πολύ ανταγωνιστικές τιμές τα προϊόντα της, καθιστά τη χρήση της ηλιακής θερμικής ενέργειας ως την πλέον οικονομική και συμφέρουσα. Είναι γεγονός πως, η αγορά ενός πιστοποιημένου ηλιακού θερμοσίφωνα, με μέση διάρκεια ζωής 15 ετών, αποσβένεται σε μόλις 3-4 χρόνια.

Οι εφαρμογές όμως της ηλιακής θερμικής ενέργειας δεν περιορίζονται μόνο στο ζεστό νερό χρήσης. Οι συνολικές μας ανάγκες για θερμική ενέργεια χαμηλής και μέσης θερμοκρασίας, μπορούν να καλυφθούν από τον ήλιο σε ποσοστό 50%. Μια από τις πλέον συνήθεις εφαρμογές είναι η υποβοήθηση της θέρμανσης χώρου. Οι ηλιακοί θερμικοί συλλέκτες μπορούν να λειτουργήσουν άριστα σε συνδυασμό με καυστήρα πετρελαίου η φυσικού αερίου ή πέλετ, όπως επίσης με αντλία θερμότητας, με συστήματα γεωθερμίας κλπ. Η οικονομία που εξασφαλίζεται σε μια τέτοια εφαρμογή είναι αξιοσημείωτη. Μπορεί να ξεπεράσει το 30%! Υπάρχουν πολλές ακόμα περιπτώσεις όπου η χρήση της ηλιοθερμικής ενέργειας είναι επιβεβλημένη από οικονομικούς ορούς. Οι εμπορικές εφαρμογές, κυρίως σε ξενοδοχεία και νοσοκομεία, καθώς και οι βιομηχανικές εφαρμογές (όπου απαιτείται θερμική ενέργεια) είναι αυτές που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη ανάπτυξη, δεδομένης της υστέρησης τους τα προηγούμενα χρόνια.

Η ηλιακή θερμική ενέργεια, ως η οικονομικότερη μεταξύ όλων των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και με ένα ευρύ πεδίο εφαρμογών, πρωτοστατεί στην προσπάθεια της χώρας για αειφόρο ανάπτυξη και βασίζεται σε δικούς μας και μόνο ανθρώπινους και υλικούς πόρους».

 

Θέρμανση και ψύξη χώρων με ηλιακή ενέργεια

Τα θερμικά ηλιακά συστήματα μπορούν, εκτός από το ζεστό νερό χρήσης να εξασφαλίσουν:

• θέρμανση χώρων, βοηθώντας π.χ. το καλοριφέρ

• ψύξη χώρων, υποκαθιστώντας τα κλιματιστικά μηχανήματα

Στα συστήματα θέρμανσης εξοικονομείται κατά βάση πετρέλαιο και φυσικό αέριο, ενώ σε αυτά της ψύξης ηλεκτρικό ρεύμα. Επειδή όμως, τόσο το κόστος του πετρελαίου, όσο και του φυσικού αερίου, ανέβηκαν κατά το 2012 και αναμένεται να αυξηθούν ακόμη περισσότερο τον ερχόμενο χειμώνα, λόγω της εξίσωσης των τιμών του πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης, πολλοί καταναλωτές θερμαίνουν τα σπίτια τους με τη χρήση τοπικών κλιματιστικών μονάδων που ξοδεύουν ηλεκτρική ενέργεια. Επομένως, ένα σημαντικό ποσοστό της συνολικής ενέργειας που αναλίσκεται για θέρμανση και ψύξη αποτελείται από ηλεκτρική ενέργεια. Η θέρμανση και ψύξη χώρων με ηλιακή ενέργεια, έχει αυξημένο αρχικό κόστος εγκατάστασης. Η απόσβεση του κόστους αυτού γίνεται με την εξοικονόμηση της ενέργειας που επιτυγχάνεται. Το κόστος ενός οικιακού συστήματος θέρμανσης χώρων με 20μ², είναι περίπου 8.000-10.000 ευρώ. Η εξοικονόμηση που μπορεί να επιφέρει είναι περίπου 1,3 τόνοι πετρελαίου ή 1.340 ευρώ ετησίως. Με τις σημερινές τιμές πετρελαίου, ο χρόνος απόσβεσης του συστήματος είναι περίπου 8 χρόνια. Αντίστοιχα για την ηλιακή ψύξη, ανάλογα και με το μέγεθος του συστήματος, προκύπτουν χρόνοι απόσβεσης της τάξεως των 15 χρόνων.